- erbâb
- (A.)[ بﺎﺑرا ]1. sahip.2. başkan.3. usta.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
erbab — (erbâb) ehil; becerikli; muktedir; yetenekler; sahipler; malikler … Hukuk Sözlüğü
erbab — mahale ve kariye ehtiyarlarının başı, muhtar, kethuda … Çağatay Osmanlı Sözlük
ERBAB — (Rab. C.) Sahipler. * Rabler, Terbiyeciler. * Bâtıl ilâhlar. * Türkçede diğer bir mânası: Maharet sahibi, elinden iyi iş çıkan kimse. Bir işin ehli … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ERBAB-I DENÂET — Alçak ve rezil kimseler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ERBAB-I GARAZ — f. Garaz sahibleri, kötü niyetliler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ERBAB-I SİYER — Tarihçiler. Peygamberimiz Resul i Ekrem in (A.S.M.) hayatını bilenler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
erbâb-ı vukuf — bilirkişiler … Hukuk Sözlüğü
RABB-ÜL ERBAB — Bütün sâhiblerin, terbiyecilerin Rabbi, Allah. (C.C … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
erbap — is., bı, Ar. erbāb Bir işten anlayan, bir işi iyi yapan kimse Her işi erbabından sormalı. Birleşik Sözler kalem erbabı … Çağatay Osmanlı Sözlük
Eriogonum baileyi S. Watson var. baileyi — Symbol ERBAB Common Name Bailey s buckwheat Botanical Family Polygonaceae … Scientific plant list